اشعار مناجاتی امام حسین (علیه السلام)
خوب است روضه روضه ی ارباب بهتر است
از این جهت که ، گریه کُنِ روضه مادر است
باید که طفل اشک بیاید به گونه ام
وقتی که پلک ، دست به سینه دم در است
سر روی شانه چونکه به ذکرت بلند شد
سر نیست، واعظی ست که بر روی منبر است
ای سر بریده بعد تو سر در مرام ما
از نوکران خاصِّ درگاه حیدر است
حق می دهم اگر ببرد ارث از پدر
گریه کن حسین برایم برادر است
بالا ترین سِمَتِ درِ این خانه نوکری ست
این اعتبار حسرت سلمان و قنبر است
《نوکر بهشت هم برود...》نه بدون شک
نوکر بهشت هم نرود باز نوکر است
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: مناجات با امام حسین(ع)
برچسب‌ها: اشعار مناجاتی امام حسین (علیه السلام)
[ 6 / 6 / 1395 ] [ ] [ مهدی وحیدی ]
[
